Een groep moeders zit bij elkaar. Ze hebben allemaal een gemeenschappelijk doel: nadenken over de toekomst van de zorg voor hun kind. Het is geen gemakkelijk gesprek. De toekomst is onzeker, en dat maakt hen angstig. Ze willen alles regelen, alles vastleggen, alles zo goed mogelijk voorbereiden. Maar hoe bereid je je voor op iets waarvan je de uitkomst niet kent?
Zorgmedewerkers
De moeders delen hun zorgen. Eén van hen spreekt uit wat velen voelen: “Wat als er straks steeds minder zorgmedewerkers zijn? Moet ik dan op de bedbank bij mijn dochter slapen, omdat er niemand is om voor haar te zorgen?” Anderen knikken. Het is een scenario dat steeds realistischer lijkt. Ze zien hoe het vak van begeleider minder aantrekkelijk wordt. De mooie, fijne momenten met hun kinderen worden vaak overgelaten aan vrijwilligers. Maar de dagelijkse, intensieve zorg – wie neemt die op zich als er steeds minder mensen willen werken in de zorg?
Mogelijke oplossingen
Toch blijft er een diepe veerkracht in deze groep moeders. “Mijn kind bestaat en verdient een plek,” zegt een van hen vastberaden. Er wordt gepraat over mogelijke oplossingen, over andere manieren van samenleven. Het boek Adam van Henri Nouwen komt ter sprake. Het idee van gemeenschap spreekt velen aan. Samenleven met mensen met een beperking, en hen een plek geven binnen een bredere woonvorm – zou dat de toekomst kunnen zijn? Misschien is het een kans, zowel voor hun kinderen als voor jongere generaties die moeite hebben om een woning te vinden.
Vertrouwen
Te midden van alle onzekerheid is er ook vertrouwen. Vertrouwen dat ze er niet alleen voor staan. Vertrouwen dat God hun lasten kent. “Geen mus valt van het dak zonder dat God het weet,” fluistert een van de moeders. Ze leggen hun zorgen bij Hem neer, wetende dat ze niet alle antwoorden hoeven te hebben. Maar toch blijft het moeilijk om de zorg voor hun kind uit handen te geven en erop te hopen dat het goed komt.
Wat hen helpt, is elkaar. Lotgenotencontact, het delen van ervaringen, samen zoeken naar oplossingen. Dit Koningskind speelt daarin een grote rol. Als belangenbehartiger, als informatiebron, als steun in moeilijke tijden. Want samen staan ze sterker. Samen kunnen ze blijven vechten voor hun kinderen. Dit raakt iedereen.