Maartje (39) is getrouwd met Richard (42). Samen hebben ze drie kinderen: Anna (10), Kim (6) en Kees (5). Anna en Kees hebben allebei een vorm van autisme. Kim kreeg de diagnose: ADHD met enkele autistische kenmerken. Maartje moet als moeder veel bordjes draaiende houden. In dit blog geeft ze een inkijkje in haar dagelijks leven.
We gaan naar Groningen in de herfstvakantie. Omdat we deze zomer niet weg konden, willen we de kinderen meenemen naar een huisje. Met alle coronamaatregelen die er nu zijn, moet dat kunnen. Kees weet nog van niks. Hij heeft geen besef van tijd. Als ik hem nu al vertel dat we weggaan, raakt hij volledig de kluts kwijt. Dat wordt te ingewikkeld voor hem. Dan krijg ik twintig keer per dag dezelfde vraag: “Mama, gaan we op vakantie en wie gaat er mee?” Elke keer moet ik mijn antwoord dan weer een beetje anders verwoorden. In de hoop dat het uiteindelijk bij hem landt.
Uittekenen
Hij houdt ervan om op vakantie te gaan, zeker als we met z’n allen gaan. Maar de periode ervoor vindt hij reuze spannend. Het niet-weten. Waar komen we terecht? Wat gaan we doen als we er zijn? Bovendien: hij heeft nu ook een bepaalde voorstelling van een vakantie. Dat komt omdat we in de zomer een paar dagen in de tuin hebben gekampeerd. Dat beeld heeft hij nog steeds voor ogen. Vakantie staat voor hem gelijk aan kamperen. Voor ik hem kan vertellen wat we nu gaan doen, moet ik dat vakje eerst afsluiten voor hem. En dat werkt het beste door het uit te tekenen. Dan teken ik een tent en zet daar een kruis doorheen. Zo, dat is geweest Kees. En dan teken ik een huisje. Met een trap, een tafel, een bed. Kijk Kees, dat gaan we nu doen. Twee dagen voor we gaan, vertel ik pas dat we weggaan. Dan zet ik onze vakantie in de weekkalender en ik geef hem een briefje met een auto die een koffer op het dak heeft. Dat briefje kan hij de hele dag met zich meedragen. Dan weet hij: er komt voor mij een activiteit aan.
Niet slapen
Anna en Kim weten al een tijdje dat we volgende week naar Groningen gaan. Kim vindt het fantastisch. Ze is een vrolijk kind dat niet veel leeuwen en beren op haar weg ziet. Anna is een ander verhaal. Net als Kees vindt ze vakanties spannend. Ze kon er de afgelopen periode ’s nachts zelfs niet van slapen. Ze bleef maar vragen stellen. Om haar gerust te stellen, heb ik haar zoveel mogelijk verteld. Hoe het huisje eruit ziet, waar het staat, dat we een dagje naar een Waddeneiland gaan en naar de zeehondjes in Pieterburen. Ze zoog alle informatie in zich op. Een tijdje later kon ze mijn verhaal van a tot z navertellen aan haar nichtje.
Werk te doen
Nu er sinds afgelopen dinsdag extra coronamaatregelen zijn ingevoerd, is het wel de vraag of we alles kunnen doen wat we willen. Dat betekent dat de vakantie anders wordt dan ik haar vertelde. Voor Anna klopt het verhaal dan gelijk niet meer en dat geeft opnieuw stress. Het enige wat helpt, is tot in detail weer alles uitleggen en haar voorbereiden op de veranderingen. Voor we op vakantie kunnen, heb ik dus nog wel wat te doen.