Onlangs kreeg ik bericht van Petra. Wij kennen elkaar al langer. In 2017 reageerde ze op een column van mij met de titel: ”Wij staan op!”.
Petra schrijft mij nu over het isolement wat zij ervaart en geeft aan: ”Arie, er is sinds die tijd zo weinig veranderd. Het lijkt wel dat het steeds moeilijker wordt om als gelijkwaardige gezien te worden als je volwaardig mee wil doen. Dan heb ik het er nog niet eens over hetzelfde verdienen”.
Petra heeft een hart van goud. Zij is gericht op andere mensen. Zoekt het contact. Leeft met God. Zij woont zelfstandig en kan hiervoor op ondersteuning terugvallen. Ja en dan …Daarvoor zocht zij nog eens contact.
”Ik wil graag in de zorg werken, ik hou van mensen. Maar na een jaar zegt men ‘dat ik niet in het team pas en men het contract niet verlengt’, terwijl ik het hele jaar complimentjes krijg. Dat kan toch niet? Ik voel me er minder door. Ik mocht ook al niet naar dezelfde school als mijn broer en zus”.
En vraag ik: sport je ook? Nee, zegt ze, sportverenigingen organiseren dat niet voor mensen zoals ik. ”Ik word ook moedeloos van het vervoer als ik ergens naar toe wil. Het lijkt wel of ik in een andere wereld moet leven dan anderen. Kan jij hier nog iets, voor ons die zo belemmerd worden, doen?”
Wij staan op!
Petra slaat de spijker op z’n kop. Wat zij schrijft heeft de club die de uitvoering van het VN-verdag Handicap in de gaten houdt (VN-comité) ook opgemerkt. Nederland is nog veel te traag om een algemeen toegankelijke samenleving te maken waar iedereen zich welkom voelt. Ze moet in de versnelling.
De spiegel van het VN-comité raakt ons allemaal. Ik keek ook eens in de spiegel van Jiska, Maaike, Erik, Ietje, Nick, Pauline, Amber. Mensen die mij een missie voorhielden: Wég met belemmeringen en op naar een toegankelijke samenleving voor ons allemaal.
Kijk eens naar mijn column uit 2017, is er veel veranderd?
Ik vertelde Petra dat ik Dit Koningskind vertegenwoordig in bijeenkomsten van de landelijke overheid en heb haar gevraagd mij te schrijven waar zij belemmeringen ervaart om gewoon mens onder de mensen te zijn. Om begrepen te worden. Dat mag iedereen doen.
Bedankt Petra voor je aansporing en … laten we samen opstaan, ik sta naast je.
Wil je reageren op dit verhaal of jouw belemmeringen delen? Stuur dan een mail naar communicatie@ditkoningskind.nl