De overheid is vorig jaar gestart met sprintsessies rond het VN-verdrag Handicap. Klinkt als een eindsprint, maar het einde is nog niet in zicht. Wel zetten we belangrijke stappen!
Wat gebeurt er?
Ambtenaren van verschillende ministeries overleggen met ervaringsdeskundigen over de invulling van de werkagenda tot 2030. Zo hoort dat ook. Dat is een voorwaarde vanuit het VN-verdrag. Er kan geen beleid meer over ervaringsdeskundigen gemaakt worden, zonder hen erin te betrekken. Wij noemen dat het NooZo-principe: Niets over ons Zonder ons.
Je zult het vast weleens meegemaakt hebben; dat anderen voor jou denken, ja zelfs doen. Die tijd is voorbij, samen zijn we nu gelijkwaardig op weg naar een inclusieve samenleving.
Waar hebben we het zoal over?
Er zijn zeven domeinen, zeg maar levensterreinen, waar nog veel hobbels en belemmeringen liggen die glad gemaakt moeten worden. Ook wel het opruimen van handicaps genoemd. Iemand is namelijk niet gehandicapt. Hij of zij is gehandicapt als er een belemmering is die door de omgeving in stand wordt gehouden.
We moeten onze samenleving dus zo inrichten dat niemand meer een belemmering ervaart en iedereen zo zelfstandig mogelijk kan wonen, werken, sporten, reizen etc. Ook wel ‘design for all’ genoemd. Zo ingericht bestaan er geen mensen met een handicap meer.
De domeinen zijn:
• Veiligheid en rechtsbescherming – Iedereen heeft recht op een veilige samenleving;
• Werk en inkomen – Bestaanszekerheid en geen afhankelijkheid;
• Thuis en wonen – Een plek waar je echt kunt leven;
• Onderwijs en ontwikkeling – Ontwikkelen en groeien naar vermogen;
• Gezondheid en ondersteuning – Zorg die aansluit bij wie je bent;
• Vervoer en mobiliteit – Vrij bewegen en reizen zonder obstakels;
• Cultuur, media – Volwaardig meedoen en begrijpen wat je ziet, hoort of leest;
• Vrije tijd, sport en bewegen – Ontspannen en sporten net als ieder ander.
En nu?
De belemmeringen op al die gebieden weghalen is een hele klus. Maar we zijn aan de laatste rondes bezig, daarna gaat de regering aangeven wat zij wel en niet gaan uitvoeren. In juni komt het voorstel ongeveer in de Tweede Kamer.
Ik woon dit jaar namens Dit Koningskind de volgende sessies bij: Werk en inkomen, Gezondheid en ondersteuning, MBO onderwijs, Vervoer en mobiliteit en Sport en bewegen.
De sprint is ingezet
Ook ik weet van te voren niet welke koek er wordt gebakken, dat is afwachten. Er zijn signalen dat de uitvoering van de doelen afgezwakt wordt door bezuinigingen en inkrimping op personeel. We moeten geen valse hoop hebben, de huidige regeringscoalitie heeft in haar programma geen woord over het VN-verdag opgenomen. Maar dit hoeft ons er niet van te weerhouden om zelf aan de slag te gaan. Het dichterbij brengen van de inclusieve samenleving is een kwestie van DOEN. En dat begint bij jezelf.
Wil je op de hoogte blijven? Volg Arie dan via zijn WhatsAppgroep ‘’Als raken verbinden wordt, komt delen vanzelf’’
Tekst: Arie de Groot, lid van Dit Koningskind